Hej! Zaczynamy przygodę z niemieckim! Dziś omówimy Zaimki Osobowe w Celowniku. Brzmi skomplikowanie? Spokojnie, rozłożymy to na czynniki pierwsze.
Na początek, co to w ogóle jest zaimek osobowy? To słowo, które zastępuje imię osoby. Po polsku mamy na przykład: ja, ty, on, ona, ono, my, wy, oni, one.
Co to jest Celownik?
Teraz przejdźmy do Celownika. W gramatyce, Celownik to przypadek. Odpowiada na pytania: komu? czemu? W języku polskim, powiemy np. "Dałem prezent Mamie." Mama jest w Celowniku. To ta osoba, której coś dajemy.
W niemieckim jest podobnie. Celownik (Dativ) wskazuje osobę lub rzecz, która jest odbiorcą jakiejś akcji. Na przykład, komu dajemy, komu pomagamy, komu mówimy.
Zaimki Osobowe w Mianowniku (Nominativ)
Żeby lepiej zrozumieć Zaimki Osobowe w Celowniku, przypomnijmy sobie, jak wyglądają zaimki w Mianowniku (Nominativ). Mianownik to podstawowa forma zaimka. Odpowiada na pytanie: kto? co?
Oto zaimki osobowe w Mianowniku:
- ich - ja
- du - ty
- er - on
- sie - ona
- es - ono
- wir - my
- ihr - wy
- sie - oni/one (liczba mnoga)
- Sie - Pan/Pani/Państwo (forma grzecznościowa)
Na przykład: Ich bin Student. (Ja jestem studentem). Du bist mein Freund. (Ty jesteś moim przyjacielem).
Zaimki Osobowe w Celowniku (Dativ) - Wreszcie!
Teraz sedno sprawy: Zaimki Osobowe w Celowniku (Dativ). Te zaimki używamy, gdy mówimy komuś coś dajemy, pomagamy, pokazujemy, etc.
Oto jak wyglądają Zaimki Osobowe w Celowniku:
- mir - mi (mnie)
- dir - ci (tobie)
- ihm - mu (jemu)
- ihr - jej (jej)
- ihm - mu (jemu)
- uns - nam
- euch - wam
- ihnen - im (im, liczba mnoga)
- Ihnen - Panu/Pani/Państwu (forma grzecznościowa)
Przykłady Użycia
Zobaczmy teraz, jak to wygląda w praktyce. Kluczem jest zapamiętanie, że akcja jest skierowana do kogoś.
Przykład 1: Daję ci książkę. (Ich gebe dir das Buch.) Książka jest dawana tobie, więc używamy dir.
Przykład 2: Pomagam mu. (Ich helfe ihm.) Pomoc jest skierowana do niego, więc używamy ihm.
Przykład 3: Kupuję jej kwiaty. (Ich kaufe ihr Blumen.) Kwiaty są dla niej, więc używamy ihr.
Przykład 4: My dziękujemy wam. (Wir danken euch.) Dziękujemy wam, więc używamy euch.
Przykład 5: On pokazuje nam dom. (Er zeigt uns das Haus.) Dom jest pokazywany nam, więc używamy uns.
Przykład 6: Mama gotuje mi obiad. (Meine Mutter kocht mir das Mittagessen.) Obiad jest gotowany dla mnie, więc używamy mir.
Przykład 7: Daję Panu mój numer telefonu. (Ich gebe Ihnen meine Telefonnummer.) Numer telefonu jest dawany Panu (forma grzecznościowa), więc używamy Ihnen.
Zwróć Uwagę na Kolejność Słów
W niemieckim kolejność słów jest ważna. Często zaimek w Celowniku stoi przed rzeczownikiem w Bierniku (Akkusativ), jeśli oba występują w zdaniu. Biernik to przypadek odpowiadający na pytania: kogo? co? (kogo widzę? co widzę?).
Przykład: Daję ci (dir - Celownik) książkę (das Buch - Biernik). Poprawnie: Ich gebe dir das Buch. Jeśli zamienilibyśmy kolejność, brzmiałoby to trochę nienaturalnie, choć gramatycznie mogłoby być poprawne.
Czasowniki Łączące się z Celownikiem
Niektóre czasowniki w języku niemieckim zawsze łączą się z Celownikiem. Oznacza to, że po tych czasownikach musimy użyć zaimka w Celowniku lub rzeczownika w Celowniku.
Do takich czasowników należą między innymi: helfen (pomagać), danken (dziękować), gefallen (podobać się), passen (pasować).
Przykład 1: To mi się podoba. (Das gefällt mir.) Czasownik gefallen wymaga Celownika.
Przykład 2: Dziękuję ci. (Ich danke dir.) Czasownik danken wymaga Celownika.
Przykład 3: Te buty jej pasują. (Diese Schuhe passen ihr.) Czasownik passen wymaga Celownika.
Podsumowanie
Zaimki Osobowe w Celowniku w niemieckim (Dativ) wskazują odbiorcę akcji. Pamiętaj o pytaniach: komu? czemu? Używaj ich, gdy chcesz powiedzieć, komu coś dajesz, komu pomagasz, komu coś się podoba, etc. Zwróć uwagę na kolejność słów i czasowniki, które zawsze łączą się z Celownikiem.
Powodzenia w nauce niemieckiego! Ćwicz regularnie, a Zaimki Osobowe w Celowniku staną się dla Ciebie bułką z masłem.
