Almost Blue, spopularyzowane przez Cheta Bakera, to utwór jazzowy o prostej, ale poruszającej harmonii. Kluczowym elementem są tu akordy, które tworzą melancholijny nastrój utworu.
Podstawowa progresja akordów w Almost Blue to najczęściej: Cmaj7 - Em7 - Am7 - Dm7 - G7 - Cmaj7. Pomyśl o tym jak o drodze dźwiękowej, gdzie każdy akord prowadzi do kolejnego, tworząc poczucie napięcia i rozluźnienia.
Cmaj7 to akord C-dur z dodaną septymą wielką. Jest to akord stosunkowo jasny i przyjemny dla ucha. Em7, czyli E-moll z septymą małą, wprowadza element smutku. Am7 (A-moll z septymą małą) pogłębia ten nastrój.
Następnie mamy Dm7 (D-moll z septymą małą), który przygotowuje grunt pod G7. G7 to akord G-dur z septymą małą (dominant seventh chord). Jest to akord z silną tendencją do rozwiązania w C-dur, co słyszymy, gdy wracamy do Cmaj7.
To, co czyni Almost Blue wyjątkowym, to sposób, w jaki Baker wykorzystuje te akordy w połączeniu ze swoim charakterystycznym stylem wokalnym i improwizacją trąbki. Melodia często oscyluje wokół nut akordowych, tworząc wrażenie delikatnej improwizacji.
Chociaż progresja jest relatywnie prosta, to Almost Blue oferuje mnóstwo możliwości interpretacji i improwizacji. Można eksperymentować z różnymi voicings akordów (różnymi kolejnościami nut w akordzie) i wprowadzać własne pasaże melodyczne.
Posłuchaj różnych wersji Almost Blue, zwracając uwagę na to, jak różni muzycy interpretują te same podstawowe akordy. Zrozumienie tych akordów to pierwszy krok do opanowania tego pięknego utworu.
