Witaj! Przyjrzymy się teraz Pięciu Dowodom na Istnienie Boga autorstwa św. Tomasza z Akwinu.
Spróbujemy zrozumieć je tak, aby były jasne i łatwe do zapamiętania. Wykorzystamy proste przykłady i porównania.
Pierwszy Dowód: Ruch
Pomyśl o ruszającym się bilardzie.
Biała kula uderza w inne kule. Te kule zaczynają się poruszać.
Ale co wprawiło w ruch białą kulę? Ręka z kijem bilardowym!
A co wprawiło w ruch rękę? Mózg i wola gracza!
Wszystko, co się rusza, musi być wprawione w ruch przez coś innego.
Św. Tomasz mówi, że nie możemy mieć nieskończonego łańcucha poruszycieli. Musi istnieć pierwszy poruszyciel, który sam nie jest poruszany przez nic innego.
Tym pierwszym, nieporuszonym poruszycielem jest Bóg.
Wyobraź sobie zegarek. Każda zębatka porusza kolejną, ale coś musiało dać początek temu ruchowi. To sprężyna.
Drugi Dowód: Przyczyna Sprawcza
Pomyśl o domino.
Jedna kostka domino przewraca następną.
Każda kostka domino jest przyczyną przewrócenia się kolejnej.
Ale pierwsza kostka domino nie przewróciła się sama z siebie! Ktoś musiał ją popchnąć.
Św. Tomasz argumentuje, że nic nie może być przyczyną samego siebie. Musi istnieć pierwsza przyczyna, która sama nie jest spowodowana przez nic innego. Inaczej mielibyśmy nieskończony łańcuch przyczyn i skutków, co jest niemożliwe.
Tą pierwszą przyczyną, niespowodowaną przez nic, jest Bóg.
Wyobraź sobie budynek. Każdy cegła ma swoje miejsce i potrzebuje kogoś, kto ją tam umieści. Potrzebny jest budowniczy.
Trzeci Dowód: Przygodność i Konieczność
Pomyśl o nas samych.
Istniejemy, ale mogliśmy nie istnieć. To znaczy, jesteśmy przygodni.
Kiedyś się urodziliśmy i kiedyś umrzemy.
Jeśli wszystko byłoby przygodne, to kiedyś nic by nie istniało. Ale skoro teraz coś istnieje, to znaczy, że musi istnieć istota konieczna, która zawsze istniała i zawsze będzie istnieć. Ta istota konieczna dała początek istnieniu istot przygodnych.
Św. Tomasz twierdzi, że ta istota konieczna to Bóg.
Wyobraź sobie światło słoneczne. Potrzebuje ono źródła. Źródłem tym jest Słońce, które jest konieczne, by było światło.
Czwarty Dowód: Stopnie Doskonałości
Popatrz na różne rzeczy.
Niektóre rzeczy są bardziej piękne od innych. Niektóre są lepsze od innych. Niektóre są bardziej prawdziwe od innych.
Ale co oznacza, że coś jest bardziej piękne lub lepsze? Oznacza to, że porównujemy to do jakiegoś standardu doskonałości.
Św. Tomasz argumentuje, że musi istnieć istota, która jest nieskończenie doskonała. Ta istota jest wzorem dla wszystkich innych rzeczy i do niej się odnosimy, oceniając stopień ich doskonałości.
Tą istotą nieskończenie doskonałą jest Bóg.
Wyobraź sobie linię prostą. Inne linie mogą być jej bliskie, ale tylko linia prosta jest idealna. Bóg jest jak ta idealna linia prosta.
Piąty Dowód: Celowość Natury
Spójrz na świat przyrody.
Wszystko wydaje się mieć jakiś cel. Rośliny rosną, zwierzęta się rozmnażają.
Nawet przedmioty nieożywione, takie jak rzeki, płyną w kierunku morza.
Ale jak te rzeczy wiedzą, co mają robić? Rośliny nie myślą! Rzeki nie planują!
Św. Tomasz twierdzi, że musi istnieć istota inteligentna, która kieruje tymi wszystkimi rzeczami do ich celów. Ta istota nadaje sens i porządek światu.
Tą inteligentną istotą jest Bóg.
Wyobraź sobie zegarek. Skomplikowany mechanizm, który pokazuje czas. Ktoś musiał go zaprojektować i stworzyć.
Podsumowanie
Pamiętaj, te pięć dowodów to próba zrozumienia istnienia Boga przy użyciu rozumu i obserwacji świata. To jak układanie puzzli – każdy dowód to kolejny element układanki, który pomaga nam zobaczyć pełniejszy obraz.
Dzięki tym przykładom, Pięć Dowodów św. Tomasza z Akwinu stają się bardziej przystępne i zrozumiałe.
