Wrocław, piękne miasto nad Odrą. Płynie przez nie rzeka.
Czasami ta rzeka pokazuje swoją siłę.
Kiedy Odra pokazała złość?
Chodzi o powódź.
Pytamy: W którym roku była powódź we Wrocławiu?
Odpowiedź to rok 1997.
Spróbujmy to sobie wyobrazić.
Powódź '97: Wielka Woda
Powódź tysiąclecia, tak ją nazywano.
Wyobraź sobie wannę. Napełniasz ją wodą.
Teraz odkręć kran na maksa. Woda się wylewa.
To tak, jakby Odra zamieniła się w ogromną wannę.
Woda zaczęła się wylewać.
Nie tylko we Wrocławiu.
Dotknęło to całą Polskę i inne kraje.
Jak to wyglądało?
Ulice zamieniły się w rzeki.
Samochody pływały jak zabawki.
Domy stały w wodzie po okna.
Ludzie musieli uciekać z domów.
Widzisz to? Wyobraź sobie to.
To było straszne.
Porównania
Wyobraź sobie stadion. Stadion Olimpijski we Wrocławiu.
Teraz wyobraź sobie, że ten stadion jest cały pod wodą.
To daje wyobrażenie o skali.
Inny przykład? Tramwaje.
Normalnie jeżdżą po torach.
Podczas powodzi były zatopione.
Po prostu nie mogły jeździć.
Dlaczego to było takie straszne?
Dużo deszczu. Bardzo, bardzo dużo deszczu.
Góry nie mogły wchłonąć tej wody.
Woda spływała w dół, do rzek.
Rzeki nie mieściły tej wody.
Wylały.
Skutki powodzi
Zniszczone domy.
Zalane ulice.
Utracone życie.
Wielkie straty.
Ludzie stracili wszystko.
Ale też pokazali siłę.
Pomagali sobie nawzajem.
Walczyli z wodą.
Co zrobiono po powodzi?
Zaczęto budować wały przeciwpowodziowe.
To takie wysokie mury, które mają chronić miasto przed wodą.
Ulepszono system ostrzegania przed powodzią.
Teraz wiadomo szybciej, kiedy woda może zagrozić.
Lepsza ochrona przed przyszłymi powodziami.
Ważne daty
Pamiętaj: 1997 rok to rok powodzi we Wrocławiu.
To ważna data w historii miasta.
Data, którą trzeba pamiętać.
Lekcja na przyszłość
Powódź '97 pokazała, jak potężna może być natura.
Pokazała też, jak ważna jest ochrona środowiska.
Trzeba dbać o rzeki, o lasy, o całą planetę.
Inaczej natura może się zemścić.
Pamiętaj o tym.
Podsumowanie
W którym roku była powódź we Wrocławiu?
Odpowiedź: 1997.
Zapamiętaj ten rok. Pomyśl o tym, co się wtedy stało.
Pomyśl o ludziach, którzy cierpieli.
I pomyśl o tym, co możemy zrobić, żeby taka tragedia się nie powtórzyła.
To nasza wspólna odpowiedzialność.
