hit tracker
Jak możemy Ci pomóc?

Tryb Rozkazujący Niemiecki ćwiczenia

Tryb Rozkazujący Niemiecki ćwiczenia

Tryb rozkazujący, czyli Imperativ, to forma gramatyczna używana do wydawania poleceń, próśb lub instrukcji. Jest to niezwykle przydatna konstrukcja w codziennej komunikacji w języku niemieckim.

Tworzenie Imperativu

Tworzenie Imperativu w języku niemieckim zależy od osoby, do której się zwracamy. Najczęściej używamy formy dla du (ty), ihr (wy) oraz Sie (Pan/Pani/Państwo). Istnieje również forma dla wir (my), która wyraża sugestię lub zaproszenie do wspólnego działania.

Imperativ dla "du"

Dla formy du, zazwyczaj pomija się zaimek osobowy oraz końcówkę -st z formy czasu teraźniejszego. Często, choć nie zawsze, pomija się również przegłos (Umlaut) w czasownikach, które go mają w drugiej i trzeciej osobie liczby pojedynczej czasu teraźniejszego. Przykłady:

gehen (iść) → geh! (idź!)
kommen (przyjść) → komm! (przyjdź!)
lesen (czytać) → lies! (czytaj!) – przegłos zniknął.
schlafen (spać) → schlaf! (śpij!) – przegłos zniknął.

Istnieją jednak wyjątki. Niektóre czasowniki, zwłaszcza te, których temat kończy się na -d, -t, -ig, -m, lub -n, dodają końcówkę -e, aby ułatwić wymowę. Przykłady:

arbeiten (pracować) → arbeite! (pracuj!)
reden (mówić) → rede! (mów!)
öffnen (otwierać) → öffne! (otwórz!)

Imperativ dla "ihr"

Forma Imperativu dla ihr jest identyczna z formą ihr w czasie teraźniejszym. Pomija się tylko zaimek osobowy. Przykłady:

gehen (iść) → geht! (idźcie!)
kommen (przyjść) → kommt! (przyjdźcie!)
lesen (czytać) → lest! (czytajcie!)

Imperativ dla "Sie"

Dla formy Sie, używa się formy bezosobowej czasu teraźniejszego, umieszczając zaimek Sie po czasowniku. Jest to najbardziej formalny sposób wydawania poleceń. Przykłady:

gehen (iść) → Gehen Sie! (Proszę iść!)
kommen (przyjść) → Kommen Sie! (Proszę przyjść!)
lesen (czytać) → Lesen Sie! (Proszę czytać!)

Imperativ dla "wir"

Forma Imperativu dla wir jest identyczna z formą wir w czasie teraźniejszym, z tym że zamieniamy miejscami czasownik i zaimek. Często dodaje się słowo lass uns. Przykłady:

gehen (iść) → Gehen wir! lub Lass uns gehen! (Chodźmy!)
spielen (grać) → Spielen wir! lub Lass uns spielen! (Zagrajmy!)

Ćwiczenia z Imperativem

Aby utrwalić wiedzę na temat Imperativu, warto wykonywać różnorodne ćwiczenia. Oto kilka propozycji:

  1. Transformacja zdań: Zmień zdania w czasie teraźniejszym na zdania w trybie rozkazującym (dla wszystkich osób – du, ihr, Sie, wir). Na przykład: "Du isst die Suppe" → "Iss die Suppe!".
  2. Uzupełnianie luk: Wstaw odpowiednią formę czasownika w trybie rozkazującym. Na przykład: "________ (sein) still!" → "Sei still!".
  3. Tłumaczenie: Przetłumacz zdania z języka polskiego na niemiecki, używając trybu rozkazującego. Na przykład: "Otwórz okno!" → "Öffne das Fenster!".
  4. Role-playing: Przeprowadź krótkie scenki, w których używasz Imperativu do wydawania poleceń lub instrukcji. Na przykład, gra w restaurację, gdzie wydajesz polecenia kucharzowi.

Przykłady zdań z Imperativem

Oto kilka przykładów zdań z użyciem Imperativu w różnych sytuacjach:

  • Sei ruhig! (Bądź cicho!)
  • Esst mehr Obst! (Jedzcie więcej owoców!)
  • Machen Sie das Fenster auf! (Proszę otworzyć okno!)
  • Lass uns ins Kino gehen! (Chodźmy do kina!)
  • Hör mir zu! (Posłuchaj mnie!)
  • Schreibt die Hausaufgabe! (Odrobcie zadanie domowe!)
  • Nehmen Sie Platz! (Proszę usiąść!)

Wyjątki i nieregularności

Tak jak w każdej dziedzinie gramatyki, również w tworzeniu Imperativu występują pewne wyjątki i nieregularności. Należy zwrócić szczególną uwagę na czasowniki nieregularne, takie jak sein (być), haben (mieć), oraz werden (stawać się). Ich formy Imperativu są następujące:

sein (być): sei! (dla du), seid! (dla ihr), Seien Sie! (dla Sie)
haben (mieć): hab! (dla du, rzadko używane), habt! (dla ihr), Haben Sie! (dla Sie)
werden (stawać się): werde! (dla du, rzadko używane), werdet! (dla ihr), Werden Sie! (dla Sie)

Ponadto, niektóre czasowniki mocne, które zmieniają samogłoskę w rdzeniu w drugiej i trzeciej osobie liczby pojedynczej czasu teraźniejszego, zachowują tę zmianę w Imperativie dla formy du, np.:

geben (dawać) → gib! (daj!)
nehmen (brać) → nimm! (weź!)

Podsumowanie

Tryb rozkazujący, czyli Imperativ, jest niezbędnym elementem komunikacji w języku niemieckim. Poprzez regularne ćwiczenia i zapoznanie się z wyjątkami, możesz opanować tę konstrukcję i swobodnie wydawać polecenia, prośby i instrukcje. Pamiętaj, że kluczem do sukcesu jest praktyka i aktywne używanie języka w różnych sytuacjach. Powodzenia w nauce!

Tryb rozkazujący czasownika. Gdańsk. lekcja 49 Tryb Rozkazujący Niemiecki ćwiczenia
Stężenie Procentowe Roztworu Zadania
Choroby I Higiena Układu Rozrodczego