Torbielowate Rozrzedzenie Tkanki Kostnej Choroby

Written by Margaret Weigel
Updated at: 07 June 2025

Wyobraź sobie kość. Twarda, mocna, podpiera całe ciało.

Teraz wyobraź sobie, że w tej kości pojawia się mała dziura, wypełniona płynem. To tak, jakby ktoś wywiercił otwór w drewnie.

Ta dziura to właśnie torbiel. A problem, gdy w kości pojawiają się takie torbiele, nazywa się Torbielowate Rozrzedzenie Tkanki Kostnej (TRTK).

Czym jest Torbielowate Rozrzedzenie Tkanki Kostnej?

Torbielowate Rozrzedzenie Tkanki Kostnej to rzadka choroba. Powoduje powstawanie torbieli w kościach.

Te torbiele osłabiają kości. Mogą prowadzić do złamań.

Pomyśl o balonie. Jeżeli nadmuchasz go zbyt mocno, w pewnym momencie pęknie. Podobnie kość osłabiona przez torbiel, jest bardziej podatna na złamanie.

Istnieją dwa główne typy TRTK. Różnią się nieco sposobem powstawania i lokalizacją w kościach.

Typ Pierwszy: Torbiel Samotna Kości

Torbiel samotna kości (TSK) to najczęstszy typ TRTK. Zazwyczaj występuje u dzieci i młodzieży.

TSK pojawia się najczęściej w kościach długich. Na przykład w kości ramiennej (w ramieniu) lub kości udowej (w nodze).

Wyobraź sobie długi kij. To jak kość długa. Torbiel w środku tego kija osłabia go w pewnym punkcie.

Przyczyna powstawania TSK nie jest do końca poznana. Może być związana z zaburzeniami krążenia krwi w kości. Albo z urazami.

Często TSK nie daje żadnych objawów. Dziecko może normalnie funkcjonować.

Dopiero gdy dojdzie do złamania w miejscu torbieli, wykrywa się problem. To tak zwane "złamanie patologiczne".

Typ Drugi: Tętniakowata Torbiel Kości

Tętniakowata torbiel kości (TTK) to rzadszy typ TRTK. Może występować u osób w każdym wieku. Częściej jednak dotyka osoby młode.

TTK różni się od TSK. Zawiera krew. Przypomina gąbkę wypełnioną krwią.

TTK może rosnąć szybko. Niszczyć kość i otaczające tkanki.

Może powodować ból, obrzęk. Czasem ogranicza ruchomość stawów.

Przyczyna TTK również nie jest w pełni znana. Może być związana z urazami. Albo z innymi zmianami w kościach.

Diagnostyka

Diagnostyka TRTK obejmuje kilka etapów. Najważniejsze to:

Zdjęcie rentgenowskie: Pokazuje kształt torbieli. Jej lokalizację w kości.
Rezonans magnetyczny (MRI): Daje dokładniejszy obraz. Pozwala ocenić zawartość torbieli. Określić jej rozmiar i wpływ na otaczające tkanki.
Tomografia komputerowa (TK): Uzupełnia informacje z rentgena i MRI. Szczególnie przydatna w ocenie stopnia zniszczenia kości.
Biopsja: Pobranie próbki tkanki z torbieli. Badanie pod mikroskopem. Pozwala wykluczyć inne choroby, np. nowotwory.

Wyobraź sobie, że kość to zamek. Rentgen to zdjęcie z zewnątrz zamku. MRI to wejście do środka zamku i dokładne obejrzenie komnat. Biopsja to pobranie próbki z muru zamku, żeby sprawdzić, z czego jest zbudowany.

Leczenie

Leczenie TRTK zależy od kilku czynników. Rodzaju torbieli. Jej rozmiaru. Lokalizacji. I wieku pacjenta.

Dostępne metody leczenia:

Obserwacja: Małe torbiele, które nie powodują objawów, można obserwować. Regularne badania kontrolne, żeby sprawdzać, czy torbiel się nie powiększa.
Iniekcje: Wstrzyknięcie do torbieli substancji, która powoduje jej obkurczenie. Na przykład kortykosteroidów.
Wyłyżeczkowanie: Chirurgiczne usunięcie torbieli. Wypełnienie ubytku kostnego przeszczepem kości. Albo materiałem kościozastępczym.
Osteosynteza: W przypadku złamania patologicznego. Stabilizacja kości za pomocą śrub, płytek lub gwoździ.
Embolizacja: W przypadku TTK. Zamknięcie naczyń krwionośnych, które doprowadzają krew do torbieli.

Pomyśl o leczeniu jak o naprawie domu. Obserwacja to regularne sprawdzanie, czy nie ma nowych pęknięć. Iniekcje to zaklejanie małych dziur. Wyłyżeczkowanie to usunięcie uszkodzonego fragmentu i wstawienie nowego. Osteosynteza to wzmocnienie konstrukcji domu.

Ważne jest, żeby leczenie było prowadzone przez doświadczonego ortopedę. Specjalizującego się w leczeniu chorób kości.