I nie było już nikogo to powieść Agathy Christie. To kryminał. Skupmy się na streszczeniu.
Wprowadzenie i Zaproszenie na Wyspę
Wyobraź sobie małą wyspę. To Wyspa Żołnierzyków. Piękne miejsce, odcięte od świata.
Dziesięć osób otrzymuje zaproszenia. Od tajemniczego Mr. U.N. Owena. Nikt z nich go nie zna.
Myślą, że to wspaniałe wakacje. Luksus i relaks. Ale to pułapka.
Wizualizacja: Wyobraź sobie mapę. Mała wyspa, zaznaczony na niej luksusowy dom.
Pierwsze Dni i Oskarżenia
Po przyjeździe czeka na nich lokaj i kucharka. Rogersowie. Sami Mr. Owen się nie pojawia.
Wieczorem słyszą nagranie. Głos oskarża każdego z nich. O popełnienie przestępstw. Przestępstw, za które nikt ich nie ukarał.
Wyobraź to sobie: Gramofon gra oskarżenia. Twarze gości wyrażają szok i strach.
Pierwsza ofiara ginie tej samej nocy. Anthony Marston. Dziwny zbieg okoliczności?
Porównanie: To jak pierwszy klocek domina. Jeden upada i pociąga za sobą kolejne.
Zliczanie i Znikające Figurki
Na stole stoi dziesięć figurek żołnierzyków. Za każdym razem, gdy ktoś umiera, jedna figurka znika.
To odzwierciedla wierszyk. Wierszyk o dziesięciu żołnierzykach. Który mówi o ich śmierci.
Wizualizacja: Dziesięć figurek żołnierzyków. Z każdym rozdziałem jedna znika.
Kolejni goście umierają. Jeden po drugim. W sposób związany z wierszykiem.
Pani Rogers umiera we śnie. Potem Generał Macarthur na plaży.
Analogia: Wyobraź sobie zegar. Czas płynie nieubłaganie. Z każdym tyknięciem ktoś umiera.
Paranoja i Podejrzenia
Ocaleni zaczynają podejrzewać siebie nawzajem. Atmosfera jest napięta. Pełna strachu i paranoi.
Wyobraź to sobie: Zamknięty pokój. Ludzie patrzą na siebie z nieufnością. Każdy jest potencjalnym mordercą.
Sędzia Wargrave, Vera Claythorne, Philip Lombard. Każdy ma coś na sumieniu.
Porównanie: To jak labirynt. Bez wyjścia. Każdy krok może być śmiertelny.
Próbują znaleźć Mr. Owena. Przeszukują wyspę. Bezskutecznie.
Analogia: Gra w kotka i myszkę. Ale mysz nie ma szans na ucieczkę.
Odkrycie Tożsamości Mordercy
W końcu zostaje tylko Vera Claythorne. Myśli, że wygrała.
Ale to pułapka. Znajduje sznur i powieszony szkielet.
Wizualizacja: Vera w pokoju. Ciemność. Sznur wiszący z sufitu.
Ona popełnia samobójstwo. Spełnia się ostatnia zwrotka wierszyka.
Porównanie: To jak zamknięty obwód. Wszystko prowadzi do jednego punktu. Śmierci.
Mordercą okazuje się Sędzia Wargrave. Planował to od dawna.
Analogia: Arcymistrz gra w szachy. Każdy ruch jest przemyślany. Cel to mat.
Wyjaśnienie i Motywy
Wargrave był zafascynowany śmiercią. Chciał wymierzyć sprawiedliwość. Za przestępstwa, które uważał za nieukarane.
Napisał list. Wyjaśniający wszystko. Został znaleziony w butelce.
Wyobraź to sobie: List w butelce. Dryfujący po morzu. Odkrywający prawdę.
To on był Mr. U.N. Owenem. Ukrył się i mordował po kolei.
Porównanie: To jak układanka. Ostatni element pasuje idealnie. Dopełniając obraz.
Podsumowanie
I nie było już nikogo to mistrzowskie dzieło Agathy Christie. Trzyma w napięciu do samego końca.
Powieść o sprawiedliwości i karze. O tajemnicy i strachu. I o tym, że każdy ma coś do ukrycia.
Wizualizacja: Okładka książki. Symbol tajemnicy. Ukrytej prawdy.
