Alkoholizm w rodzinie to poważny problem. Dotyka on wszystkich jej członków. Szczególnie wrażliwe są dzieci.
Kim są Dzieci w Rodzinach Alkoholowych (DDA)?
DDA to skrót od Dzieci w Rodzinach Alkoholowych. Oznacza to osoby, które dorastały w domu, gdzie jeden lub oboje rodziców mieli problem z alkoholem.
Wyobraź sobie dom. Ma on solidne fundamenty. Jeśli jeden z fundamentów jest uszkodzony, cały dom staje się niestabilny. Alkoholizm to właśnie taki uszkodzony fundament.
Dzieci w takich rodzinach często przejmują specyficzne role. Te role to mechanizmy obronne. Pomagają im przetrwać w trudnym środowisku.
Jakie są typowe role DDA?
Istnieje kilka typowych ról. Spróbujmy je zrozumieć. Każda rola jest jak kostium. Dziecko zakłada go, aby sobie radzić.
Bohater Rodzinny (Hero): To dziecko stara się być idealne. Osiąga sukcesy w szkole. Pomaga w domu. Chce odwrócić uwagę od problemu alkoholowego. Jest jak promienny rycerz. Broni rodziny przed zewnętrznym światem.
Wyobraź sobie superbohatera. Zawsze ratuje sytuację. Bohater rodzinny robi podobnie. Bierze na siebie odpowiedzialność za wszystko. Często kosztem własnego dzieciństwa.
Kozioł Ofiarny (Scapegoat): To dziecko sprawia problemy. Wagaruje, wdaje się w bójki. Odciąga uwagę od problemu alkoholowego. Jest jak piorunochron. Przyciąga negatywną energię.
Pomyśl o czarnej owcy w stadzie. Kozioł ofiarny to ta czarna owca. Często jest obwiniany za wszystko. Nawet za to, czego nie zrobił.
Maskotka (Mascot): To dziecko jest zabawne. Rozśmiesza innych. Stara się rozładować napięcie. Jest jak klaun. Zawsze uśmiechnięty, ale często smutny w środku.
Wyobraź sobie maskotkę drużyny sportowej. Ma za zadanie rozweselać kibiców. Maskotka w rodzinie alkoholowej robi podobnie. Stara się poprawić nastrój, nawet jeśli sama jest nieszczęśliwa.
Niewidzialne Dziecko (Lost Child): To dziecko wycofuje się. Jest ciche i spokojne. Unika konfliktów. Stara się nie sprawiać kłopotów. Jest jak cień. Niemal niezauważalne.
Pomyśl o duchu. Niewidzialne dziecko jest jak duch. Chce być niewidoczne, żeby uniknąć problemów. Często czuje się samotne i opuszczone.
Opiekun (Caretaker): To dziecko przejmuje rolę rodzica. Opiekuje się młodszym rodzeństwem. Dba o dom. Stara się utrzymać wszystko w ryzach. Jest jak mały dorosły.
Wyobraź sobie młodego opiekuna. Dba o innych, zapominając o sobie. Opiekun w rodzinie alkoholowej robi podobnie. Stara się zastąpić nieobecnego lub dysfunkcyjnego rodzica.
Jak te role wpływają na życie?
Te role to tylko mechanizmy obronne. Na dłuższą metę mogą być szkodliwe. DDA często mają problemy w dorosłym życiu.
Mogą mieć trudności w związkach. Mogą mieć niską samoocenę. Mogą mieć problemy z zaufaniem. Mogą powielać wzorce z dzieciństwa.
Wyobraź sobie, że ktoś nosi maskę przez całe życie. Po pewnym czasie zapomina, jak wygląda bez niej. Podobnie DDA. Często zapominają, kim są naprawdę, ukryci za swoimi rolami.
Problemy emocjonalne: DDA często tłumią emocje. Boją się wyrażać złość, smutek, czy strach. To może prowadzić do depresji, lęków, czy problemów z gniewem.
Trudności w relacjach: DDA mogą mieć trudności w budowaniu bliskich relacji. Boją się odrzucenia. Boją się zaufać. Często wybierają partnerów, którzy są podobni do ich rodziców.
Niska samoocena: DDA często mają niską samoocenę. Nie wierzą w siebie. Czują się niewystarczający. To jest skutek braku akceptacji i miłości w dzieciństwie.
Problemy z kontrolą: DDA często próbują kontrolować wszystko wokół siebie. To jest sposób na radzenie sobie z chaosem i niepewnością w dzieciństwie. Mogą być perfekcjonistami. Mogą mieć trudności z odpuszczaniem.
Czy DDA mogą otrzymać pomoc?
Tak! Pomoc jest dostępna. Ważne jest, aby szukać wsparcia. Terapia, grupy wsparcia, a także wsparcie bliskich mogą pomóc.
Pomyśl o roślinie, która rosła w cieniu. Potrzebuje słońca, aby zakwitnąć. DDA potrzebują wsparcia, aby uwolnić się od przeszłości i zacząć żyć pełnią życia.
Terapia: Terapia pomaga zrozumieć wpływ dzieciństwa na obecne życie. Pomaga przepracować traumy. Pomaga nauczyć się zdrowych mechanizmów radzenia sobie ze stresem.
Grupy wsparcia: Grupy wsparcia dają poczucie wspólnoty. DDA mogą spotkać osoby, które rozumieją ich doświadczenia. Mogą dzielić się swoimi problemami. Mogą otrzymać wsparcie i zrozumienie.
Wsparcie bliskich: Wsparcie bliskich jest bardzo ważne. Rozmowa z zaufaną osobą może pomóc. Akceptacja i zrozumienie mogą zdziałać cuda.
Pamiętaj, nie jesteś sam/sama! Pomoc jest dostępna. Możesz żyć pełnią życia. Zasługujesz na to!
