Zacznijmy od zrozumienia czasów Past Simple i Past Continuous w języku angielskim. Są to dwa bardzo przydatne czasy przeszłe. Używamy ich do opisywania różnych rodzajów czynności, które miały miejsce w przeszłości. Nauczymy się, kiedy używać każdego z nich i jak poprawnie je tworzyć.
Past Simple
Past Simple, czyli czas przeszły prosty, używamy do opisywania czynności, które rozpoczęły się i zakończyły w przeszłości. Mówimy o wydarzeniach, które miały miejsce w określonym czasie. Ten czas jest odpowiednikiem polskiego czasu przeszłego dokonanego lub niedokonanego, w zależności od kontekstu.
Aby utworzyć zdanie w Past Simple, potrzebujemy czasownika w formie przeszłej. W przypadku czasowników regularnych, dodajemy końcówkę -ed do formy podstawowej czasownika (np. walk → walked). W przypadku czasowników nieregularnych, forma przeszła jest inna i trzeba się jej nauczyć (np. go → went, eat → ate).
Oto kilka przykładów:
- I watched a movie yesterday. (Wczoraj oglądałem film.)
- She visited her grandmother last week. (Ona odwiedziła swoją babcię w zeszłym tygodniu.)
- They played football in the park. (Oni grali w piłkę nożną w parku.)
- He went to Italy last summer. (On pojechał do Włoch zeszłego lata.)
Aby utworzyć pytanie w Past Simple, używamy słowa did przed podmiotem. Czasownik wraca do formy podstawowej. Na przykład: Did you watch TV last night?
Aby utworzyć przeczenie w Past Simple, używamy did not (lub w skrócie didn't) przed czasownikiem w formie podstawowej. Na przykład: I didn't watch TV last night.
Past Continuous
Past Continuous, czyli czas przeszły ciągły, używamy do opisywania czynności, która trwała w przeszłości przez pewien czas. Często używamy go do opisywania czynności, która była w trakcie, gdy wydarzyło się coś innego. Wyobraź sobie, że coś się działo w tle, podczas gdy nastąpiło coś nagłego.
Aby utworzyć zdanie w Past Continuous, potrzebujemy czasownika be w formie przeszłej (was dla liczby pojedynczej, were dla liczby mnogiej) oraz czasownika z końcówką -ing. Wzór wygląda następująco: Podmiot + was/were + czasownik + -ing
Oto kilka przykładów:
- I was watching TV when the phone rang. (Oglądałem telewizję, kiedy zadzwonił telefon.)
- She was reading a book all afternoon. (Ona czytała książkę całe popołudnie.)
- They were playing football when it started to rain. (Oni grali w piłkę nożną, kiedy zaczęło padać.)
- He was studying when I called him. (On się uczył, kiedy do niego zadzwoniłem.)
Aby utworzyć pytanie w Past Continuous, zamieniamy kolejność was/were i podmiotu. Na przykład: Were you watching TV when the phone rang?
Aby utworzyć przeczenie w Past Continuous, dodajemy not po was/were. Na przykład: I wasn't watching TV when the phone rang. Możemy również użyć skrótów: wasn't i weren't.
Różnice i Zastosowanie
Kluczowa różnica między Past Simple a Past Continuous polega na tym, że Past Simple opisuje zakończone czynności w przeszłości, a Past Continuous opisuje czynności, które trwały w przeszłości przez pewien czas.
Często używamy obu tych czasów w jednym zdaniu, aby opisać, co się działo, gdy coś innego się wydarzyło. Zazwyczaj łączymy je słowami when lub while.
Na przykład:
- I was cooking dinner when the doorbell rang. (Gotowałem obiad, kiedy zadzwonił dzwonek do drzwi.) – Past Continuous (gotowanie) trwało, a Past Simple (dzwonek) przerwał tę czynność.
- While I was walking in the park, I saw an old friend. (Kiedy spacerowałem w parku, zobaczyłem starego przyjaciela.) – Czynność spacerowania trwała, a nagle zobaczenie przyjaciela przerwało lub wplotło się w ten proces.
- She was studying while he was playing video games. (Ona się uczyła, podczas gdy on grał w gry wideo.) - Obie czynności działy się równocześnie.
Past Continuous może również opisywać tło wydarzeń w historii, opowiadaniu, czy relacji. Tworzy to pewną atmosferę i umiejscawia wydarzenia w czasie.
Podsumowując, Past Simple i Past Continuous są niezbędne do opisywania wydarzeń w przeszłości. Pamiętaj o ich różnych zastosowaniach i budowie, aby poprawnie używać ich w swoich wypowiedziach.
