Zastanawiasz się, kim są Oskar i Pani Róża? To bohaterowie poruszającej książki Érica-Emmanuela Schmitta, która opowiada o przyjaźni i akceptacji śmierci. Spróbujmy przyjrzeć się im bliżej.
Oskar: Chłopiec Pełen Życia
Oskar to dziesięcioletni chłopiec. Choruje na białaczkę. Przebywa w szpitalu. Dowiaduje się, że jego choroba jest nieuleczalna. Zostaje mu tylko kilka tygodni życia.
Początkowo Oskar czuje się zagubiony. Rodzice nie potrafią z nim rozmawiać o śmierci. Lekarze unikają kontaktu. Czuje się samotny i odrzucony. To tak, jakby nikt nie chciał stawić czoła prawdzie.
Oskar to chłopiec inteligentny i spostrzegawczy. Zauważa, że dorośli wokół niego są skrępowani. Widzi ich smutek i lęk. Czuje, że traktują go inaczej. To powoduje u niego złość i frustrację.
Mimo choroby Oskar pragnie żyć. Chce doświadczać radości. Chce kochać i być kochanym. Chce po prostu być dzieckiem. Chce bawić się i śmiać. Chce mieć swoje tajemnice i marzenia. To naturalne pragnienia każdego dziecka.
Oskar boi się śmierci. To normalne. Nie rozumie, co się z nim stanie. Boi się bólu i cierpienia. Boi się, że zniknie. Potrzebuje kogoś, kto pomoże mu zrozumieć. Potrzebuje kogoś, kto odpowie na jego pytania.
Cechy Charakteru Oskara:
Kilka cech definiuje Oskara. Jest wrażliwy. Potrafi głęboko odczuwać emocje. Jest inteligentny. Zadaje trudne pytania. Jest odważny. Stawia czoła trudnej rzeczywistości. Jest ciekawy świata. Chce dowiedzieć się jak najwięcej.
Wyobraź sobie, że jesteś w sytuacji Oskara. Co byś czuł? Co byś zrobił? To trudne pytania, prawda? Oskar radzi sobie z nimi po swojemu. Szuka pomocy u Pani Róży.
Pani Róża: Anioł Stróż Oskara
Pani Róża to wolontariuszka w szpitalu. Opiekuje się chorymi dziećmi. Jest starszą kobietą. Ma doświadczenie i mądrość życiową. Nosi różowy fartuch. Stąd jej imię – Róża.
Pani Róża jest inna niż pozostali dorośli. Nie unika rozmów o śmierci. Nie boi się odpowiadać na trudne pytania Oskara. Traktuje go poważnie i z szacunkiem. To bardzo ważne dla Oskara.
Pani Róża wymyśla grę dla Oskara. Proponuje, żeby każdego dnia żył tak, jakby minęło dziesięć lat. W ten sposób Oskar może przeżyć całe życie w ciągu kilku dni. To daje mu możliwość doświadczenia różnych etapów życia.
Dzięki grze Oskar przeżywa dzieciństwo. Zakochuje się. Żeni się. Ma kryzys wieku średniego. Staje się stary. Ma czas na przemyślenia i refleksje. Uczy się akceptować życie takim, jakie jest.
Pani Róża uczy Oskara modlitwy. Pokazuje mu, że warto wierzyć w Boga. Uczy go, że wiara może dać ukojenie i nadzieję. Uczy go, że można rozmawiać z Bogiem o swoich problemach. To ważna lekcja.
Pani Róża staje się dla Oskara kimś więcej niż tylko wolontariuszką. Staje się jego przyjaciółką. Staje się jego powierniczką. Staje się jego aniołem stróżem. To ona daje mu siłę i wsparcie.
Cechy Charakteru Pani Róży:
Pani Róża jest empatyczna. Potrafi wczuć się w sytuację innych. Jest mądra. Ma doświadczenie życiowe. Jest odważna. Nie boi się trudnych tematów. Jest kochająca. Dba o Oskara jak o własnego syna.
Pomyśl o osobie, która jest dla Ciebie wsparciem. Kto to jest? Co ta osoba dla Ciebie znaczy? Pani Róża jest taką osobą dla Oskara. To bardzo cenna relacja.
Relacja Oskara i Pani Róży
Relacja między Oskarem a Panią Różą jest wyjątkowa. Opiera się na zaufaniu. Opiera się na szacunku. Opiera się na miłości. To relacja, która zmienia oboje. To relacja, która uczy.
Oskar uczy Panią Różę, jak czerpać radość z życia. Pokazuje jej, że warto cieszyć się każdym dniem. Pokazuje jej, że nie należy bać się śmierci. To cenne lekcje dla osoby starszej.
Pani Róża uczy Oskara, jak akceptować śmierć. Pokazuje mu, że śmierć jest częścią życia. Pokazuje mu, że nie należy się jej bać. Pokazuje mu, że można umrzeć godnie. To bardzo ważne dla Oskara.
Ich relacja pokazuje, że wiek nie ma znaczenia. Że przyjaźń może narodzić się w każdym momencie. Że każdy z nas może być dla kogoś wsparciem. Że każdy z nas może się czegoś nauczyć od drugiego człowieka. To bardzo optymistyczne przesłanie.
Książka o Oskarze i Pani Róży to piękna opowieść o przyjaźni. To opowieść o miłości. To opowieść o akceptacji. To opowieść o życiu i śmierci. Warto ją przeczytać.
Pamiętaj, że każdy z nas jest inny. Każdy z nas ma swoje problemy i radości. Ważne jest, żebyśmy byli dla siebie nawzajem wsparciem. Ważne jest, żebyśmy słuchali się nawzajem. Ważne jest, żebyśmy się szanowali. To sprawi, że świat będzie lepszy.
