Odmiana Narodowości Po Hiszpańsku Liczba Mnoga

Hej! Dzisiaj zajmiemy się czymś super ważnym: odmianą narodowości w języku hiszpańskim w liczbie mnogiej. Brzmi skomplikowanie? Spokojnie, rozłożymy to na czynniki pierwsze!

Narodowości w liczbie pojedynczej - szybkie przypomnienie

Pamiętasz, jak mówimy o jednej osobie z danego kraju? Na przykład, jeden Polak to po hiszpańsku polaco, a jedna Polka to polaca. Widzisz tę końcówkę -o dla mężczyzn i -a dla kobiet? Podobnie jest z innymi narodowościami. Na przykład: español (Hiszpan) i española (Hiszpanka).

Wyobraź sobie, że masz dwie szuflady: jedną z napisem "MĘŻCZYŹNI" i drugą z napisem "KOBIETY". Do szuflady "MĘŻCZYŹNI" wrzucasz słowa kończące się na -o, a do "KOBIETY" te z -a. Proste, prawda?

Przechodzimy do liczby mnogiej!

Teraz robi się ciekawie! Co się stanie, kiedy zamiast jednej osoby mamy grupę?

Reguła Numer 1: Dodajemy -s

Najczęściej, żeby utworzyć liczbę mnogą, po prostu dodajemy literę -s na końcu słowa. Jak to wygląda w praktyce?

Polaco (Polak) staje się polacos (Polacy).

Español (Hiszpan) staje się españoles (Hiszpanie).

To tak, jakbyśmy doklejali wagonik do pociągu. "Polaco" to lokomotywa, a "-s" to wagonik z kolejnymi osobami.

Reguła Numer 2: Końcówka -z zamienia się w -ces

Ale uwaga! Niektóre słowa kończą się na literę -z. W takim przypadku, -z zamieniamy na -ces. Dlaczego? Żeby łatwiej się wymawiało!

Przykład: francés (Francuz) staje się franceses (Francuzi).

Wyobraź sobie, że litera "z" to taki niegrzeczny urwis, którego trzeba zamienić na grzeczniejszą grupę dzieci ("ces"), żeby wszyscy dobrze się bawili.

Reguła Numer 3: Co z kobietami?

A co z liczbą mnogą dla kobiet? Tutaj sprawa jest jeszcze prostsza! Stosujemy dokładnie te same zasady, ale zaczynamy od formy żeńskiej!

Polaca (Polka) staje się polacas (Polki).

Española (Hiszpanka) staje się españolas (Hiszpanki).

Francesa (Francuzka) staje się francesas (Francuzki).

Pamiętaj, że jeśli masz grupę, w której są zarówno mężczyźni jak i kobiety, domyślnie używa się formy męskiej w liczbie mnogiej. To taka umowna zasada gramatyczna.

Kilka dodatkowych przykładów

Zobaczmy jeszcze kilka przykładów, żeby wszystko stało się jasne jak słońce!

• Alemán (Niemiec) - alemanes (Niemcy)
• Italiano (Włoch) - italianos (Włosi)
• Inglés (Anglik) - ingleses (Anglicy)
• Ruso (Rosjanin) - rusos (Rosjanie)

Kiedy uczyć się konkretnych narodowości?

Najlepiej zacząć od tych, które są dla Ciebie najbardziej przydatne. Może to będą narodowości Twoich znajomych, ulubionych sportowców, czy też mieszkańców krajów, które planujesz odwiedzić. Nie musisz od razu znać wszystkich! Stopniowo rozszerzaj swoją wiedzę.

Ćwiczenia praktyczne

Teraz czas na małe ćwiczenie! Spróbuj utworzyć liczbę mnogą od następujących narodowości:

1. Chino (Chińczyk)
2. Japonés (Japończyk)
3. Canadiense (Kanadyjczyk/Kanadyjka)

Odpowiedzi znajdziesz na końcu artykułu.

Zapamiętaj!

Najważniejsze, żeby pamiętać o tych kilku prostych zasadach:

• Dla większości narodowości dodajemy -s do formy pojedynczej.
• Jeśli słowo kończy się na -z, zmieniamy je na -ces.
• Formy żeńskie tworzymy analogicznie, ale zaczynamy od formy żeńskiej w liczbie pojedynczej.
• Gdy w grupie są osoby obu płci, używamy formy męskiej w liczbie mnogiej.

I pamiętaj, że praktyka czyni mistrza! Im więcej będziesz ćwiczyć, tym łatwiej będzie Ci się posługiwać narodowościami w języku hiszpańskim.

Podsumowanie

Odmiana narodowości w języku hiszpańskim w liczbie mnogiej nie jest wcale taka straszna! Z kilkoma prostymi zasadami możesz z łatwością opisywać grupy ludzi z różnych krajów. Baw się dobrze, ucząc się hiszpańskiego!

Odpowiedzi do ćwiczenia:

1. Chinos (Chińczycy/Chinki)
2. Japoneses (Japończycy/Japonki)
3. Canadienses (Kanadyjczycy/Kanadyjki)

Powodzenia w dalszej nauce!