Cześć! Zaczynamy przygodę z Nuovo Progetto Italiano 1. Skupimy się na odpowiedziach, szczególnie dla wzrokowców.
Unit 1: Witamy we Włoszech!
Pierwszy rozdział to podstawy. Poznajemy ludzi, miejsca i zwroty.
Przedstawianie się
Pomyśl o tym jak o budowaniu mostu. Musisz powiedzieć "cześć" i przedstawić się.
Ciao! to uniwersalne "cześć". Jak uśmiech, otwiera drzwi.
Mi chiamo... znaczy "Nazywam się...". Wyobraź sobie etykietę z Twoim imieniem.
Na przykład: Ciao! Mi chiamo Anna. Proste, prawda?
Come ti chiami? To pytanie: "Jak się nazywasz?". Jak zaproszenie do rozmowy.
Zobaczmy na obrazku: dwie osoby podają sobie ręce. Mówią Ciao! Mi chiamo Marco. E tu? Potem Mi chiamo Giulia.
Piacere! "Miło mi!". To jak dodanie wisienki na torcie.
A jeśli ktoś powie Piacere!, możesz odpowiedzieć Piacere mio! (Mi również miło!). To jak lustrzane odbicie.
Skąd jesteś?
Teraz powiemy, skąd pochodzimy. Użyjemy Di dove sei? (Skąd jesteś?).
Wyobraź sobie mapę. Wskazujesz swój kraj.
Sono di... znaczy "Jestem z...". Na przykład: Sono di Polonia.
Możesz też powiedzieć: Sono polacco/polacca. (Jestem Polakiem/Polką.). Jak flaga, pokazujesz swoją narodowość.
Dla mężczyzny: polacco. Dla kobiety: polacca. To ważne, jak kolory na semaforze.
Alfabet
Alfabet włoski jest podobny do polskiego. Ale są różnice!
Wyobraź sobie, że to układanka. Niektóre elementy pasują, inne nie.
J, K, W, X, Y są używane głównie w słowach obcego pochodzenia.
Posłuchaj nagrania i powtarzaj! Jak echo, powtarzaj dźwięki.
Liczby
Liczymy do dziesięciu. To jak schody. Krok po kroku.
Uno, due, tre, quattro, cinque, sei, sette, otto, nove, dieci.
Wyobraź sobie pizzę. Dzielisz ją na kawałki. Każdy kawałek to liczba.
Quanti anni hai? To pytanie: "Ile masz lat?". Jak pytanie o Twój wiek na torcie urodzinowym.
Ho... anni. "Mam... lat." Na przykład: Ho venti anni. (Mam dwadzieścia lat.).
Unit 2: Włoskie życie
Drugi rozdział to codzienne sytuacje. Co robimy, gdzie idziemy.
Czasowniki: Essere i Avere
Essere (być) i Avere (mieć) to bardzo ważne czasowniki. To jak filary, podtrzymują zdanie.
Essere używamy do opisu. Kim jesteśmy, jacy jesteśmy.
Na przykład: Io sono studente. (Ja jestem studentem.). Tu sei simpatico. (Ty jesteś sympatyczny.).
Wyobraź sobie portret. Essere opisuje jego cechy.
Avere używamy, żeby powiedzieć, co posiadamy. Co mamy, co czujemy.
Na przykład: Io ho un libro. (Ja mam książkę.). Ho fame. (Jestem głodny.).
Pomyśl o skrzyni skarbów. Avere pokazuje, co w niej jest.
Rodzajniki określone
Rodzajniki określone (il, lo, la, i, gli, le) wskazują na konkretny przedmiot.
Wyobraź sobie, że to reflektor. Świeci tylko na jeden obiekt.
Il dla rzeczowników rodzaju męskiego, zaczynających się od spółgłoski. Na przykład: il libro (książka).
Lo dla rzeczowników rodzaju męskiego, zaczynających się od s + spółgłoska, z, ps, gn, x, y. Na przykład: lo zaino (plecak).
La dla rzeczowników rodzaju żeńskiego. Na przykład: la pizza (pizza).
I - liczba mnoga od "il". Gli - liczba mnoga od "lo". Le - liczba mnoga od "la".
Jak puzzle, rodzajnik musi pasować do rzeczownika.
Preferencje
Jak mówimy o tym, co lubimy?
Mi piace... (Lubię...). To jak uśmiech na twarzy.
Na przykład: Mi piace la pizza. (Lubię pizzę.). Mi piace leggere. (Lubię czytać.).
Non mi piace... (Nie lubię...). To jak skrzywienie.
Na przykład: Non mi piace il calcio. (Nie lubię piłki nożnej.).
Wyobraź sobie talerz z jedzeniem. Mówisz, co chcesz zjeść, a czego nie.
Powodzenia w dalszej nauce! Pamiętaj, wizualizacja pomaga!
