Cześć! Przygotowujesz się do sprawdzianu z Unit 2 w New English Adventure 3? Nie martw się, pomożemy Ci to wszystko zrozumieć! Skupimy się na najważniejszych zagadnieniach. Krok po kroku.
Czasowniki modalne: must, have to, should
Czasowniki modalne to specjalne czasowniki. Używamy ich do wyrażania różnych rzeczy. Na przykład obowiązku, rady lub możliwości. Must, have to i should to bardzo przydatne czasowniki modalne. Przyjrzyjmy się im bliżej.
Must: Muszę
Must wyraża silny obowiązek. To znaczy, że coś jest bardzo ważne. Musisz to zrobić. Na przykład, "I must study for the exam." Oznacza to, że nauka do egzaminu jest konieczna. Inny przykład: "You must wear a seatbelt in the car." To jest prawo!
Pomyśl o zasadach w szkole. "Students must be on time for class." Spóźnianie się nie wchodzi w grę. Albo reguły gry: "Players must follow the rules of the game." Ważne, aby wszystko było fair.
Have to: Muszę
Have to również wyraża obowiązek. Często wynika on z zewnętrznych okoliczności. Czyli ktoś inny Ci to nakazuje. Na przykład: "I have to go to work tomorrow." Musisz iść, bo masz umowę o pracę. Inny przykład: "We have to wear a uniform at school." Takie są zasady ustalone przez szkołę.
Wyobraź sobie, że masz zadanie domowe. "I have to finish my homework tonight." Nauczyciel tego wymaga. Albo obowiązki w domu: "I have to wash the dishes after dinner." Mama prosi.
Jaka jest różnica pomiędzy must i have to? Must częściej wyraża wewnętrzne przekonanie. Ty sam czujesz, że coś musisz zrobić. Have to częściej wynika z zewnętrznych przyczyn. Ktoś inny ci to narzuca.
Should: Powinienem
Should używamy, gdy chcemy dać radę. Wyraża opinię, co jest dobre. Nie jest to silny obowiązek. Bardziej sugestia. Na przykład: "You should eat more vegetables." To dobra rada dla zdrowia. Inny przykład: "You should visit your grandparents more often." Będą się cieszyć.
Pomyśl o sytuacji, gdy twój kolega jest smutny. "You should talk to someone about your problems." To może mu pomóc. Albo gdy ktoś chce poprawić oceny: "You should study a little bit every day." Systematyczność to klucz.
Pamiętaj: should to tylko rada. Osoba może się do niej zastosować. Ale nie musi. To jej decyzja. W przeciwieństwie do must i have to.
Stopniowanie przymiotników: Comparative i Superlative
Chcesz porównywać rzeczy? Używamy stopniowania przymiotników. Mamy dwa główne rodzaje: comparative (stopień wyższy) i superlative (stopień najwyższy). Pozwalają nam one pokazać, co jest "bardziej" lub "najbardziej".
Stopień wyższy (Comparative)
Comparative używamy, aby porównać dwie rzeczy. Chcemy pokazać, która z nich ma daną cechę w większym stopniu. Zazwyczaj dodajemy końcówkę "-er" do krótkich przymiotników. Na przykład: "tall" staje się "taller". Dla dłuższych przymiotników używamy słowa "more". Na przykład: "expensive" staje się "more expensive".
Przykład: "John is taller than Peter." Porównujemy wzrost Johna i Petera. Albo: "This car is more expensive than that one." Porównujemy ceny samochodów.
Pamiętaj o słowie "than". Używamy go, aby pokazać, co porównujemy. "My house is bigger than yours." Bez "than" zdanie nie ma sensu.
Stopień najwyższy (Superlative)
Superlative używamy, aby pokazać, że coś jest "najbardziej" ze wszystkich. To znaczy, ma daną cechę w największym stopniu. Dla krótkich przymiotników dodajemy końcówkę "-est". Na przykład: "tall" staje się "the tallest". Dla dłuższych przymiotników używamy słowa "the most". Na przykład: "expensive" staje się "the most expensive".
Przykład: "Mount Everest is the tallest mountain in the world." Żadna inna góra nie jest wyższa. Albo: "This is the most expensive restaurant in town." Nie znajdziesz droższego miejsca.
Pamiętaj o przedimku "the". Używamy go przed przymiotnikiem w stopniu najwyższym. "She is the smartest student in the class." Bez "the" brzmi to dziwnie.
Przykłady z życia codziennego
Teraz zobaczmy, jak to wygląda w praktyce. Wyobraź sobie, że jesteś na zakupach. Widzisz trzy pary butów. Jedna para jest tania, druga droższa, a trzecia najdroższa. Możesz powiedzieć:
- "These shoes are cheaper than those shoes." (Stopień wyższy)
- "These are the cheapest shoes of all." (Stopień najwyższy)
Albo jesteś na zawodach sportowych. Trzech biegaczy dobiega do mety. Jeden jest szybki, drugi szybszy, a trzeci najszybszy. Możesz powiedzieć:
- "He is faster than the other runners." (Stopień wyższy)
- "He is the fastest runner in the race." (Stopień najwyższy)
Pamiętaj, że język angielski jest jak układanka. Składa się z wielu elementów. Im więcej ćwiczysz, tym łatwiej ci będzie układać zdania. Powodzenia na sprawdzianie!
Mam nadzieję, że ten artykuł pomógł Ci zrozumieć najważniejsze zagadnienia z Unit 2. Pamiętaj o regularnej nauce i ćwiczeniach. Powodzenia!
