W Kościele Katolickim istnieje hierarchia. To oznacza, że władza jest zorganizowana w sposób uporządkowany. Na szczycie tej hierarchii stoi Najwyższa Władza.
Kto sprawuje Najwyższą Władzę?
Najwyższa Władza w Kościele Katolickim spoczywa na dwóch podmiotach. Są to: Papież, działający samodzielnie, oraz Kolegium Biskupów, działające wspólnie z Papieżem.
Papież: Namiestnik Chrystusa
Papież to Biskup Rzymu. Jest następcą Świętego Piotra, któremu Jezus Chrystus powierzył przewodnictwo nad Kościołem. Papież jest głową Kolegium Biskupów i reprezentuje Chrystusa na ziemi. Nazywany jest także Namiestnikiem Chrystusa.
Wybór Papieża odbywa się podczas Konklawe. Kardynałowie, zebrani w Kaplicy Sykstyńskiej, głosują tajnie, aż do momentu wyboru nowego Papieża. Wybór ogłaszany jest poprzez wypuszczenie białego dymu z komina Kaplicy.
Władza Papieża jest szeroka. Obejmuje nauczanie, sprawowanie sakramentów, zarządzanie Kościołem i reprezentowanie go na arenie międzynarodowej. Papież może wydawać dekrety, encykliki i inne dokumenty, które regulują życie Kościoła.
Kolegium Biskupów: Współpraca z Papieżem
Kolegium Biskupów to zbiór wszystkich biskupów na świecie, zjednoczonych z Papieżem. Biskupi są następcami Apostołów. Razem z Papieżem sprawują władzę nad całym Kościołem. Nie mogą jednak działać wbrew Papieżowi.
Kolegium Biskupów działa w sposób kolegialny. Oznacza to, że podejmuje decyzje wspólnie. Wyrazem tego są Sobory Powszechne, na których zbierają się biskupi z całego świata. Sobory Powszechne zajmują się ważnymi kwestiami wiary i moralności. Decyzje Soborów, zatwierdzone przez Papieża, są wiążące dla całego Kościoła.
Przykładem Soboru Powszechnego jest Sobór Watykański II. Sobór ten, który odbył się w latach 1962-1965, dokonał wielu reform w Kościele. Między innymi zezwolił na używanie języków narodowych w liturgii.
Zakres Najwyższej Władzy
Najwyższa Władza w Kościele Katolickim obejmuje trzy główne obszary: nauczanie, rządzenie i uświęcanie.
Nauczanie (Munus docendi)
Kościół ma obowiązek nauczania prawd wiary. Najwyższa Władza, czyli Papież i Kolegium Biskupów, czuwa nad tym, aby nauka Kościoła była wierna Objawieniu Bożemu. Obejmuje to interpretację Pisma Świętego i Tradycji. Papież, gdy naucza uroczyście w sprawach wiary i moralności jako pasterz i nauczyciel wszystkich chrześcijan (ex cathedra), korzysta z daru nieomylności. To oznacza, że jest chroniony od błędu.
Dokumenty Papieskie, takie jak encykliki i adhortacje, są ważnym źródłem nauczania Kościoła. Katechizm Kościoła Katolickiego jest oficjalnym wykładem nauki Kościoła.
Rządzenie (Munus regendi)
Kościół potrzebuje zarządzania. Najwyższa Władza odpowiada za ustanawianie praw, organizację struktur kościelnych i mianowanie urzędników. Prawo kanoniczne reguluje życie Kościoła. Papież mianuje biskupów i kardynałów. Kieruje także pracą Kurii Rzymskiej, czyli centralnej administracji Kościoła.
Biskupi rządzą diecezjami, które są podstawowymi jednostkami terytorialnymi Kościoła. Współpracują z Papieżem w zarządzaniu całym Kościołem.
Uświęcanie (Munus sanctificandi)
Kościół ma za zadanie uświęcanie wiernych. Najwyższa Władza nadzoruje sprawowanie sakramentów i dba o rozwój życia duchowego. Sakramenty są znakami łaski Bożej. Przez nie wierni otrzymują życie Boże. Papież i biskupi czuwają nad liturgią i dba ją odpowiednie sprawowanie.
Modlitwa, pokuta i uczynki miłosierdzia są ważnymi elementami życia chrześcijańskiego. Kościół zachęca wiernych do regularnego uczestnictwa w życiu sakramentalnym i do pogłębiania swojej wiary.
Podsumowanie
Najwyższa Władza w Kościele Katolickim spoczywa na Papieżu, działającym samodzielnie, oraz na Kolegium Biskupów, działającym w jedności z Papieżem. Władza ta obejmuje nauczanie, rządzenie i uświęcanie. Dzięki tej władzy Kościół może wiernie przekazywać Ewangelię i prowadzić wiernych do zbawienia. Pamiętajmy, że cała struktura Kościoła służy jednemu celowi: prowadzeniu ludzi do Boga.
