Nadwrażliwość Na Dzwięki U Dziecka

Written by Margaret Weigel
Updated at: 16 June 2025

Hej! Spokojnie, razem damy radę przygotować się do egzaminu z nadwrażliwości na dźwięki u dzieci.

Co to właściwie jest nadwrażliwość słuchowa?

Nadwrażliwość słuchowa, inaczej hiperakuzja, to zwiększona wrażliwość na dźwięki z otoczenia.

Dźwięki, które dla większości ludzi są normalne, dla dziecka z nadwrażliwością mogą być nieprzyjemne, a nawet bolesne.

Wyobraź sobie, że dźwięk szeleszczącego papieru brzmi jak huk pioruna! To trudne, prawda?

Obserwuj! To klucz.

Reakcje fizyczne: zatykanie uszu, płacz, krzyk, zakrywanie twarzy.
Unikanie sytuacji: unikanie hałaśliwych miejsc, takich jak place zabaw, szkoły, centra handlowe.
Rozdrażnienie i zmęczenie: łatwe męczenie się w hałaśliwym otoczeniu, zwiększona drażliwość.
Problemy z koncentracją: trudności w skupieniu uwagi w głośnym otoczeniu.
Trudności z zasypianiem: wrażliwość na dźwięki utrudnia zasypianie.
Specyficzne dźwięki: silna reakcja na konkretne dźwięki, np. dźwięk odkurzacza, suszarki do włosów, dzwonka.

Pamiętaj, że każde dziecko jest inne i objawy mogą się różnić.

Przyczyny mogą być różne.

Zaburzenia integracji sensorycznej: problemy z przetwarzaniem bodźców sensorycznych.
Autyzm: nadwrażliwość słuchowa jest często spotykana u dzieci z autyzmem.
Zaburzenia lękowe: silny lęk może prowadzić do zwiększonej wrażliwości na dźwięki.
Migreny: niekiedy nadwrażliwość na dźwięki towarzyszy migrenom.
Uszkodzenie słuchu: paradoksalnie, niektóre formy uszkodzenia słuchu mogą prowadzić do nadwrażliwości na dźwięki.
Czynniki genetyczne: skłonność do nadwrażliwości słuchowej może być dziedziczna.

Ważne jest, aby skonsultować się ze specjalistą, aby zdiagnozować przyczynę.

Diagnozę stawia lekarz lub audiolog.

Wywiad: zebranie informacji o historii dziecka i obserwowanych objawach.
Badanie słuchu: ocena progu słyszenia i identyfikacja ewentualnych problemów ze słuchem.
Testy wrażliwości słuchowej: specjalistyczne testy oceniające reakcję na różne dźwięki.

Nie bój się pytać lekarza o wszystko, co Cię niepokoi.

To najważniejsze! Istnieje wiele sposobów, aby ulżyć dziecku.

Modyfikacja otoczenia: redukcja hałasu w domu i szkole (np. dywany, zasłony, słuchawki wyciszające).
Terapia sensoryczna: ćwiczenia pomagające dziecku w przetwarzaniu bodźców sensorycznych.
Terapia behawioralna: nauka radzenia sobie ze stresem i lękiem związanym z dźwiękami.
Słuchawki wyciszające lub zatyczki do uszu: stosowanie w hałaśliwych miejscach.
Stopniowe oswajanie z dźwiękami: powolne i kontrolowane wprowadzanie dziecka do hałaśliwych sytuacji.
Komunikacja: rozmowa z dzieckiem o jego odczuciach i potrzebach.
Wsparcie emocjonalne: okazywanie zrozumienia i akceptacji.

Pamiętaj o cierpliwości i konsekwencji. Każdy mały krok jest sukcesem!

Jesteście najważniejsi!

Obserwacja: uważne obserwowanie dziecka i dokumentowanie objawów.
Komunikacja: rozmowa z dzieckiem i specjalistami.
Współpraca: aktywny udział w terapii i wdrażanie zaleceń w domu.
Edukacja: zdobywanie wiedzy o nadwrażliwości słuchowej i sposobach radzenia sobie z nią.
Wsparcie: okazywanie dziecku miłości, akceptacji i zrozumienia.

Nie jesteście sami! Szukajcie wsparcia w grupach dla rodziców dzieci z nadwrażliwością słuchową.

Z odpowiednią pomocą dziecko może nauczyć się radzić sobie z nadwrażliwością słuchową.

Poprawa funkcjonowania w szkole i w życiu codziennym: zmniejszenie stresu i lęku związanego z dźwiękami.
Zwiększenie komfortu życia: możliwość uczestniczenia w różnych aktywnościach.
Poprawa relacji z rówieśnikami i rodziną: lepsze zrozumienie i akceptacja ze strony otoczenia.

Pamiętaj, że sukces zależy od wielu czynników, w tym od wczesnej diagnozy i intensywności terapii.