Modlitwa O Radość Tomasza Morusa, czyli Modlitwa o Radość Świętego Tomasza More'a, to krótki, ale niezwykle głęboki tekst. Jest to modlitwa, której autorem jest Święty Tomasz More. To angielski prawnik, filozof, pisarz, mąż stanu i święty Kościoła katolickiego. Żył w XVI wieku. Znany jest przede wszystkim ze swojego oporu wobec króla Henryka VIII w kwestii rozwodu i zwierzchnictwa nad Kościołem w Anglii. Został za to skazany na śmierć i stracony.
W swojej modlitwie Tomasz More prosi Boga o dar radości. Nie chodzi tu o powierzchowną wesołość. Chodzi raczej o głęboką, wewnętrzną radość. Radość, która wypływa z zaufania Bogu. Radość, która pozwala przetrwać trudne chwile.
Co Znajduje Się w Modlitwie?
Modlitwa skupia się na kilku kluczowych aspektach. Przede wszystkim na proszeniu Boga o siłę do radzenia sobie z trudnościami. More zdawał sobie sprawę, że życie nie jest usłane różami. Wiedział, że czekają nas wyzwania. Prosi więc o umiejętność zachowania spokoju i radości, nawet w obliczu przeciwności losu. To właśnie zrównoważone podejście do sukcesów i porażek pozwala na utrzymanie stabilności emocjonalnej.
Modlitwa podkreśla też wagę pokory. Tomasz More prosi Boga o to, by nie przywiązywał się zbytnio do rzeczy materialnych. Prosi o to, by nie był zbyt dumny ze swoich osiągnięć. Uważał, że prawdziwa wartość tkwi w skromności. W uznaniu, że wszystko, co mamy, pochodzi od Boga. Dzięki temu unika się pychy i poczucia wyższości, które mogą prowadzić do nieszczęścia.
Kolejnym ważnym elementem jest prośba o mądrość. More prosi Boga o to, by pomagał mu podejmować właściwe decyzje. By prowadził go właściwą drogą. Mądrość jest tutaj rozumiana jako umiejętność rozeznawania dobra i zła. Jako umiejętność kierowania się wartościami moralnymi. To fundamentalne dla życia w zgodzie z własnym sumieniem.
Fragmenty Modlitwy i Ich Znaczenie
Przyjrzyjmy się bliżej konkretnym fragmentom modlitwy i ich znaczeniu. Często spotykana wersja modlitwy zaczyna się od słów "Daj mi, Panie, dobre trawienie i także coś do strawienia." To może wydawać się dziwne, ale More prosi tutaj o zdrowie fizyczne i o pokarm. Nie tylko dosłowny, ale i duchowy. Zdrowie i możliwość zaspokajania potrzeb są fundamentem, który umożliwia dalszy rozwój i służbę innym.
Następnie modli się "Daj mi, Panie, zdrowie ciała i potrzebę zachowania go jak najlepiej." To prośba o siłę do dbania o siebie. Do troski o swoje ciało i umysł. Do doceniania daru życia. Akcentuje odpowiedzialność za własne zdrowie i samopoczucie, które są niezbędne do efektywnego działania i radości z życia.
"Daj mi, Panie, duszę, która nie zna nudy, która nie szemrze, nie skarży się, nie lamentuje i nie przesadza z powodu tej dokuczliwej rzeczy, jaką jest „ja”." To chyba jeden z najważniejszych fragmentów. More prosi o duszę, która jest odporna na negatywne emocje. Na nudę, narzekanie, użalanie się nad sobą. Prosi o umiejętność pokonywania trudności z pogodą ducha. Podkreśla walkę z egocentryzmem, który jest źródłem wielu problemów emocjonalnych.
"Daj mi, Panie, poczucie humoru. Daj mi łaskę rozumienia żartów, abym zaznał w życiu trochę radości i mógł ją dać innym." Poczucie humoru jest tutaj traktowane jako dar od Boga. Jako sposób na radzenie sobie ze stresem. Na budowanie relacji z innymi ludźmi. Na dostrzeganie pozytywnych aspektów życia. Humor jest ważnym elementem zdrowia psychicznego i społecznego.
"Daj mi, Panie, łaskę zrozumienia innych ludzi, aby byli dla mnie mniej obcy i mniej denerwujący." To prośba o empatię. O umiejętność wczuwania się w sytuację innych ludzi. O akceptację ich wad i słabości. O zrozumienie, że każdy z nas jest inny. Rozwijanie empatii pozwala na budowanie lepszych relacji i unikanie konfliktów.
Ostatnia część modlitwy, często pomijana, ale równie ważna, to prośba o siłę do mówienia prawdy i bronienia swoich przekonań. Nawet w obliczu trudności. To odzwierciedla postawę Tomasza More, który nie ugiął się przed królem Henrykiem VIII. Był gotów oddać życie za swoje przekonania. Podkreśla wagę autentyczności i wierności własnym wartościom, nawet w obliczu presji zewnętrznej.
Jak Stosować Modlitwę w Praktyce?
Modlitwa Tomasza More może być inspiracją dla każdego z nas. Możemy ją odmawiać w całości. Możemy też wybrać te fragmenty, które są dla nas szczególnie ważne. Ważne jest, by nie traktować jej jako magicznej formuły. Raczej jako punkt wyjścia do refleksji nad swoim życiem. Do pracy nad sobą. Do rozwijania w sobie cnót, o które prosił Tomasz More.
Możemy na przykład zastanowić się, jak radzimy sobie z trudnościami. Czy potrafimy zachować spokój w stresujących sytuacjach? Czy potrafimy odnaleźć radość, nawet w obliczu smutku? Czy jesteśmy skromni i pokorni? Czy potrafimy cieszyć się prostymi rzeczami? Czy jesteśmy empatyczni i wyrozumiali dla innych? Czy potrafimy mówić prawdę, nawet gdy jest to trudne?
Odpowiedzi na te pytania mogą pomóc nam w identyfikacji obszarów, nad którymi warto popracować. Mogą też pomóc nam w docenieniu tego, co już mamy. W dostrzeżeniu piękna w codziennym życiu. W znalezieniu radości w drobnych rzeczach.
Modlitwa Tomasza More to nie tylko piękny tekst. To przede wszystkim drogowskaz. Wskazówka, jak żyć pełnią życia. Jak być szczęśliwym, pomimo trudności. Jak rozwijać się duchowo i moralnie. Jest to uniwersalna recepta na szczęśliwe i spełnione życie.
Tomasz More, mimo tragicznego zakończenia swojego życia, pozostawił po sobie przesłanie nadziei i radości. Jego modlitwa jest tego najlepszym przykładem. To modlitwa, która może inspirować nas przez całe życie.
