Księga Rodzaju w Biblii opisuje, jak Bóg stworzył świat w sześć dni, a siódmego odpoczął. Ważnym aspektem tego opisu jest to, jak Bóg oceniał swoje dzieło po każdym etapie. To nie tylko opis stworzenia, ale też afirmacji i oceny jakości. Przyjrzyjmy się bliżej temu procesowi.
Bóg widział, że to było dobre
Po każdym dniu stwarzania, Biblia mówi: "A Bóg widział, że to było dobre." To zdanie pojawia się regularnie, jak refren. Nie jest to tylko puste stwierdzenie. Oznacza to, że Bóg oceniał swoje dzieło i stwierdzał, że spełnia ono Jego standardy i zamierzenia. To była pozytywna ocena jakości.
To "dobre" nie odnosi się tylko do estetyki. Oznacza również funkcjonalność i harmonię. Bóg patrzył na to, co stworzył, i widział, że to działa tak, jak powinno. Elementy współgrają ze sobą i pełnią swoje role w ekosystemie, który tworzył.
Dzień po dniu: oceny etapowe
Rozważmy każdy dzień stworzenia oddzielnie, aby zrozumieć, co Bóg oceniał jako "dobre". Pierwszego dnia Bóg stworzył światłość i oddzielił ją od ciemności. Nazwał światłość dniem, a ciemność nocą. Zatem ocenił ten podział i porządek jako "dobre".
Drugiego dnia Bóg stworzył sklepienie, które oddzielało wody górne od wód dolnych. To stworzyło przestrzeń, którą nazwał niebem. Stworzenie przestrzeni i porządku w chaosie zostało ocenione pozytywnie. Bóg patrzył, czy te wody są odpowiednio oddzielone i czy funkcja nieba jest spełniona.
Trzeciego dnia Bóg zebrał wody pod sklepieniem w jedno miejsce, tworząc morza, a suchą ziemię nazwał lądem. Sprawił też, że ląd wydał roślinność: trawy, zioła i drzewa owocowe. Zatem podział na ląd i morze, oraz pojawienie się roślinności, zostało uznane za "dobre". Bóg ocenił, czy rośliny rosną i czy ląd spełnia swoje zadanie.
Czwartego dnia Bóg stworzył ciała niebieskie: słońce, księżyc i gwiazdy, aby oddzielały dzień od nocy i wyznaczały pory roku, dni i lata. Zatem stworzenie tych ciał niebieskich i ich funkcji czasowych zostało ocenione jako "dobre". Bóg widział, że słońce świeci, księżyc odbija światło i gwiazdy są widoczne.
Piątego dnia Bóg stworzył zwierzęta wodne i ptactwo. Zatem pojawienie się różnorodnego życia w wodach i na niebie zostało ocenione pozytywnie. Bóg ocenił, czy zwierzęta te rozmnażają się i wypełniają swoje środowisko.
Szóstego dnia Bóg stworzył zwierzęta lądowe oraz człowieka, mężczyznę i kobietę, na swój obraz i podobieństwo. Dał im władzę nad całą ziemią i wszystkimi zwierzętami. Stworzenie człowieka i oddanie mu władzy zostało ocenione jako "dobre".
"Bardzo dobre"
Po szóstym dniu, kiedy Bóg zakończył stwarzanie, spojrzał na wszystko, co uczynił, i ocenił to jako "bardzo dobre". To nie tylko potwierdzenie poszczególnych elementów, ale całości. Wszystko współdziałało ze sobą w doskonałej harmonii. Ocena „bardzo dobre” oznaczała pełną satysfakcję z rezultatu. To jest kumulacja wszystkich poprzednich ocen.
Zatem ostateczna ocena „bardzo dobre” podkreśla, że całe stworzenie, w swojej kompleksowości i wzajemnych zależnościach, było doskonałe. Każdy element pełnił swoją rolę, tworząc spójny i harmonijny ekosystem.
Znaczenie dla nas
Opowieść o stworzeniu i Bożych ocenach ma głębokie znaczenie dla nas. Po pierwsze, uczy nas o wartości pracy i dbałości o jakość. Bóg nie stworzył świata niedbale, ale z rozwagą i troską o każdy szczegół. Powinniśmy brać z Niego przykład i dążyć do doskonałości w tym, co robimy.
Po drugie, uczy nas o wartości oceny i autorefleksji. Bóg regularnie oceniał swoje dzieło, aby upewnić się, że spełnia Jego zamierzenia. Powinniśmy również regularnie oceniać nasze własne działania i postępy, aby móc się rozwijać i doskonalić.
Po trzecie, uczy nas o wartości stworzenia i naszej odpowiedzialności za nie. Bóg oddał człowiekowi władzę nad ziemią, ale to nie oznacza, że możemy ją niszczyć. Jesteśmy odpowiedzialni za to, aby dbać o stworzenie i chronić je dla przyszłych pokoleń. To wynika z faktu, że Bóg uznał wszystko za "bardzo dobre", a my jesteśmy powołani do ochrony tego dobra.
Podsumowując, to, jak Bóg oceniał swoje dzieło, jest ważną lekcją o jakości, odpowiedzialności i harmonii. Zachęca nas to do podziwiania piękna i złożoności świata, do doceniania naszej roli w nim i do dążenia do doskonałości we wszystkim, co robimy. Pamiętajmy, aby i nasze czyny mogły być ocenione jako "dobre".
