Wyobraź sobie kobietę, stojącą na szczycie góry. Jej twarz wyraża niewypowiedziany ból.
To Niobe, córka Tantala.
Historia Niobe jest tragiczna. Mówi o stracie, dumie i karze.
Kim był Tantal?
Tantal był królem Frygii. Był także synem Zeusa. Miał dostęp do bogów.
Ale Tantal zdradził ich zaufanie. Ujawnił tajemnice.
Ukradł nektar i ambrozję, pokarm bogów.
Zaprosił bogów na ucztę. Podał im mięso własnego syna, Pelopsa. Chciał sprawdzić, czy są wszechwiedzący.
Bogowie oczywiście rozpoznali oszustwo. Zeus ukarał Tantala. Postawił go w jeziorze. Nad jego głową rosły gałęzie z owocami.
Gdy Tantal chciał się napić, woda opadała. Gdy chciał sięgnąć po owoce, gałęzie unosiły się. Stąd pochodzi słowo "tantalizować". Oznacza kusić kogoś czymś niedostępnym.
Niobe i jej dzieci
Niobe wyszła za mąż za Amfiona, króla Teb. Mieli wiele dzieci. Niektóre źródła podają, że było ich czternaścioro. Siedmiu synów i siedem córek.
Wyobraź sobie wielką rodzinę. Pełną radości i śmiechu.
Niobe była bardzo dumna ze swoich dzieci. Uważała się za lepszą od Leto, matki Apolla i Artemidy.
Leto miała tylko dwoje dzieci. Niobe miała ich czternaścioro. Uważała, że zasługuje na większy szacunek.
Porównywała się do bogini. To była hybris, pycha, która obraziła bogów.
Kara Leto
Leto nie mogła znieść zniewagi. Poprosiła swoje dzieci o pomoc. Apollo i Artemida byli doskonałymi łucznikami.
Apollo zabił wszystkich synów Niobe. Artemida zabiła wszystkie jej córki.
Wyobraź sobie scenę. Strzały lecą. Dzieci padają martwe. Ból Niobe jest nie do opisania.
Niektóre wersje mitu mówią, że jedno lub dwoje dzieci zostało oszczędzonych.
Ale większość wersji opowiada o całkowitej zagładzie.
Amfion, mąż Niobe, popełnił samobójstwo z rozpaczy.
Niobe została sama. Straciła wszystko.
Zamiana w skałę
Zrozpaczona Niobe uciekła na górę Sipylos w Azji Mniejszej.
Tam błagała bogów o śmierć. Zeus ulitował się nad nią. Zamienił ją w kamień.
Ale nawet jako skała, Niobe wciąż płakała. Z jej kamiennej postaci płynęły łzy.
Wyobraź sobie wielką skałę. Z której sączy się woda. To symbol wiecznego żalu Niobe.
Do dzisiaj można zobaczyć tę skałę w Turcji. Ludzie wierzą, że słyszą szloch Niobe.
Moral z historii Niobe
Historia Niobe to przestroga. Mówi o niebezpieczeństwie pychy.
Pokazuje, że nawet królewska krew nie chroni przed karą bogów.
Uczy pokory i szacunku. Zarówno dla ludzi, jak i dla bogów.
Przypomina, że nadmierna duma prowadzi do tragedii.
Podkreśla potęgę żałoby. Nawet kamień może płakać po stracie dziecka.
Historia Niobe to także opowieść o bólu matki. Bólu, który jest tak silny, że zamienia w kamień.
To lekcja o tym, jak kruche jest szczęście. Jak łatwo można je stracić.
Pamiętaj o Niobe, gdy poczujesz się zbyt pewny siebie. Pamiętaj o jej łzach.
Pamiętaj, że nawet najsilniejsi mogą upaść. I że najważniejsze jest, aby zachować pokorę.