Choroba kociego pazura (CKP), znana również jako bartoneloza, to infekcja bakteryjna wywołana przez bakterię Bartonella henselae. Jest to stosunkowo powszechna choroba, szczególnie u dzieci i młodzieży. Na szczęście, w większości przypadków ma łagodny przebieg. Zrozumienie przyczyn, objawów i leczenia CKP jest ważne dla każdego właściciela kota i osób mających kontakt z tymi zwierzętami.
Co powoduje chorobę kociego pazura?
Głównym winowajcą jest bakteria Bartonella henselae. Koty przenoszą tę bakterię, często bez wykazywania żadnych objawów choroby. Najczęściej bakteria przenoszona jest przez pchły. Kot zakaża się podczas drapania się i połykania pcheł. Następnie kot może przenieść bakterię na człowieka.
Do zakażenia człowieka dochodzi najczęściej poprzez zadrapanie lub ugryzienie przez kota. Rzadziej infekcja następuje, gdy ślina kota dostanie się do otwartej rany lub do oka. Ważne jest, aby pamiętać, że nie każdy kontakt z kotem prowadzi do choroby. Ryzyko zakażenia jest wyższe u osób z osłabionym układem odpornościowym.
Jakie są objawy choroby kociego pazura?
Objawy CKP mogą się różnić w zależności od osoby. Zwykle pierwsze objawy pojawiają się w ciągu 3-14 dni po zadrapaniu lub ugryzieniu. Najczęstszym objawem jest zaczerwienienie i niewielka grudka (papula) w miejscu zadrapania lub ugryzienia. Miejsce to może być bolesne i swędzące.
Kolejnym charakterystycznym objawem jest powiększenie węzłów chłonnych w pobliżu miejsca zadrapania. Węzły chłonne stają się obrzęknięte, bolesne i tkliwe przy dotyku. Zwykle powiększone węzły chłonne znajdują się w pachach, na szyi lub w pachwinach. Często towarzyszą temu objawy ogólne.
Inne objawy CKP mogą obejmować: zmęczenie, gorączkę, bóle głowy, bóle mięśni, brak apetytu i ogólne osłabienie. U niektórych osób mogą wystąpić nietypowe objawy, takie jak zapalenie spojówek, zapalenie mózgu, zapalenie wątroby lub zapalenie kości. Te poważniejsze objawy są rzadkie i występują głównie u osób z obniżoną odpornością.
Jak diagnozuje się chorobę kociego pazura?
Diagnoza CKP opiera się na wywiadzie medycznym, badaniu fizykalnym i wynikach badań laboratoryjnych. Lekarz zapyta o historię kontaktu z kotami, obecność zadrapań lub ugryzień oraz o występujące objawy. Badanie fizykalne obejmuje ocenę powiększonych węzłów chłonnych i zmian skórnych.
Badania laboratoryjne mogą pomóc w potwierdzeniu diagnozy. Najczęściej wykonywane badania to: badanie serologiczne (test na obecność przeciwciał przeciwko Bartonella henselae we krwi) i biopsja węzła chłonnego. Czasami stosuje się także badanie PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy), które wykrywa DNA bakterii w próbce.
Jak leczy się chorobę kociego pazura?
W większości przypadków CKP leczenie nie jest konieczne. Infekcja zwykle ustępuje samoistnie w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. Leczenie objawowe, takie jak leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, może pomóc złagodzić dyskomfort. Ważne jest, aby dbać o higienę rany po zadrapaniu lub ugryzieniu kota. Należy ją dokładnie umyć wodą z mydłem.
Antybiotyki są stosowane w leczeniu cięższych przypadków CKP lub u osób z obniżoną odpornością. Najczęściej stosowane antybiotyki to: azytromycyna, doksycyklina lub cyprofloksacyna. Leczenie antybiotykami trwa zwykle od 10 do 14 dni. Ważne jest, aby stosować się do zaleceń lekarza i ukończyć całą kurację antybiotykową.
W rzadkich przypadkach, gdy węzły chłonne są bardzo duże i bolesne, konieczne może być ich nakłucie i drenaż. Zabieg ten wykonuje się w celu zmniejszenia ucisku i złagodzenia bólu. W bardzo rzadkich sytuacjach, gdy wystąpią powikłania neurologiczne, konieczna może być hospitalizacja i intensywne leczenie.
Jak zapobiegać chorobie kociego pazura?
Zapobieganie CKP polega przede wszystkim na unikaniu zadrapań i ugryzień przez koty. Należy unikać prowokowania kotów do agresji. Szczególnie ważne jest, aby uczyć dzieci, jak bezpiecznie obchodzić się z kotami. Po każdym kontakcie z kotem, zwłaszcza po zadrapaniu lub ugryzieniu, należy dokładnie umyć ręce wodą z mydłem. Dezynfekcja rany środkiem antyseptycznym również jest wskazana.
Regularne odrobaczanie i odpchlanie kota jest ważne dla zdrowia zwierzęcia i zmniejsza ryzyko przenoszenia bakterii Bartonella henselae. Należy utrzymywać kota w czystości i dbać o jego higienę. Unikaj dawania kotu surowego mięsa, ponieważ może to zwiększyć ryzyko zakażenia bakteriami. Jeśli masz kota, regularnie odwiedzaj weterynarza, aby monitorować jego stan zdrowia.
Osoby z osłabionym układem odpornościowym powinny zachować szczególną ostrożność w kontakcie z kotami. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić unikanie kontaktu z kotami lub stosowanie profilaktycznej antybiotykoterapii. Pamiętaj, że większość przypadków CKP ma łagodny przebieg i nie stanowi poważnego zagrożenia dla zdrowia.
Podsumowanie
Choroba kociego pazura to infekcja bakteryjna wywołana przez Bartonella henselae, przenoszona przez koty. Objawy obejmują zaczerwienienie w miejscu zadrapania, powiększone węzły chłonne, gorączkę i zmęczenie. Diagnoza opiera się na badaniu fizykalnym i testach laboratoryjnych. Leczenie zwykle nie jest konieczne, ale w cięższych przypadkach stosuje się antybiotyki. Zapobieganie polega na unikaniu zadrapań i ugryzień oraz dbałości o higienę kota.
