Relacje międzyludzkie są jak ogród.
Potrzebują pielęgnacji. Potrzebują też autentyczności, aby rozkwitły.
Czym jest Autentyczność?
Wyobraź sobie, że jesteś drzewem.
Autentyczność to bycie sobą – tym drzewem, z jego specyficznymi gałęziami i korzeniami. Nie próbujesz być innym drzewem, np. palmą na mrozie.
To spójność między tym, co czujesz w środku, a tym, co pokazujesz na zewnątrz.
To jak noszenie ulubionego, wygodnego swetra. Czujesz się komfortowo i swobodnie.
Autentyczność to prawdziwość wobec siebie i innych.
Elementy Autentyczności:
Samoświadomość: Znasz swoje mocne i słabe strony. Wiesz, co Cię denerwuje i co Cię uszczęśliwia. Wyobraź sobie, że masz mapę swojego wnętrza.
Akceptacja: Lubisz siebie, pomimo wad. To jak kochanie swojego pupila, nawet gdy robi psikusy.
Spójność: Mówisz i robisz to, w co wierzysz. Twoje słowa pasują do twoich czynów. To jak układanka, gdzie wszystkie elementy idealnie do siebie pasują.
Otwartość: Dzielisz się swoimi myślami i uczuciami, ale w sposób bezpieczny i adekwatny. To jak otwieranie okien w domu, aby wpuścić świeże powietrze.
Czym jest Udawanie?
Udawanie jest jak noszenie maski.
Ukrywasz swoją prawdziwą twarz i pokazujesz fałszywą.
To jak próba założenia za małego buta. Wygląda ładnie, ale czujesz dyskomfort.
To rozdźwięk między tym, co czujesz, a tym, co pokazujesz.
Udawanie to nieprawdziwość wobec siebie i innych.
Powody Udawania:
Strach przed odrzuceniem: Boisz się, że jeśli pokażesz, kim naprawdę jesteś, ludzie Cię nie zaakceptują. To jak chowanie ulubionej zabawki, bo boisz się, że ktoś się z niej będzie śmiał.
Chęć przypodobania się: Próbujesz być kimś, kim myślisz, że inni chcą, żebyś był. To jak zmienianie koloru włosów, tylko po to, żeby spodobać się jednej osobie.
Presja społeczna: Czujesz, że musisz spełniać oczekiwania społeczeństwa. To jak noszenie niewygodnych ubrań, bo są "modne".
Niska samoocena: Nie wierzysz w siebie i uważasz, że musisz udawać kogoś lepszego. To jak używanie Photoshopa do retuszowania zdjęć, bo nie lubisz swojego wyglądu.
Autentyczność a Udawanie w Relacjach
Wyobraź sobie dwie szklanki z wodą.
Jedna jest czysta (autentyczność), druga jest zamglona (udawanie).
Autentyczne relacje są oparte na zaufaniu i szczerości. Ludzie czują się bezpiecznie, aby być sobą. To jak siedzenie przy ognisku z przyjaciółmi i dzielenie się swoimi myślami.
Nieautentyczne relacje są oparte na kłamstwach i manipulacji. Ludzie czują się niekomfortowo i nie mogą być sobą. To jak próba prowadzenia rozmowy w hałaśliwym miejscu, gdzie nikt nikogo nie słyszy.
Autentyczność buduje głębsze i trwalsze relacje.
Udawanie prowadzi do powierzchownych i nietrwałych relacji.
Przykład:
Autentyczna relacja: Dzielisz się z przyjacielem swoimi obawami dotyczącymi nowej pracy. Przyjaciel słucha i oferuje wsparcie.
Nieautentyczna relacja: Udajesz, że jesteś bardzo zadowolony z nowej pracy, chociaż w głębi duszy czujesz się nieszczęśliwy. Robisz to, żeby inni myśleli, że Ci się powodzi.
Jak Być Bardziej Autentycznym?
To proces. Potrzeba czasu i praktyki.
Zacznij od samoświadomości. Zadaj sobie pytania: Co naprawdę czuję? Co jest dla mnie ważne? Co mnie uszczęśliwia?
Bądź odważny. Pozwól sobie na bycie wrażliwym i pokazywanie swoich emocji. To jak wspinanie się na górę. Jest trudno, ale widok ze szczytu jest wspaniały.
Ustal granice. Powiedz "nie", gdy czujesz, że coś jest niezgodne z Twoimi wartościami. To jak budowanie muru wokół swojego ogrodu, aby chronić go przed szkodnikami.
Otaczaj się ludźmi, którzy Cię akceptują takim, jakim jesteś. To jak sadzenie kwiatów w żyznej glebie.
Pamiętaj: Autentyczność to nie perfekcja. To bycie prawdziwym sobą, ze wszystkimi wadami i zaletami. To jak kochanie swojego odbicia w lustrze, nawet gdy masz zły dzień.
Budowanie autentycznych relacji jest inwestycją w Twoje szczęście i dobrostan.
