Drodzy nauczyciele,
Dzisiaj omówimy Art. 62 Ustawy o Przeciwdziałaniu Narkomanii. To ważny temat, który dotyczy zarówno prawa, jak i bezpieczeństwa młodych ludzi. Artykuł ten odnosi się do posiadania narkotyków.
Czym jest Art. 62?
Art. 62 Ustawy o Przeciwdziałaniu Narkomanii reguluje kwestię posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych. Mówiąc najprościej, dotyczy osób, które mają przy sobie narkotyki. Ustawa określa, co grozi za takie posiadanie. Ważne jest, aby uczniowie rozumieli konsekwencje prawne.
Paragraf 1 Art. 62 stanowi, że osoba posiadająca narkotyki podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. To podstawowa zasada. Istnieją jednak wyjątki i modyfikacje tej kary, które warto omówić.
Posiadanie „niewielkiej ilości”
Paragraf 3 Art. 62 wprowadza pojęcie „niewielkiej ilości”. Jeżeli przedmiotem przestępstwa jest posiadanie niewielkiej ilości narkotyków przeznaczonych na własny użytek, postępowanie karne może zostać umorzone. Decyzję o umorzeniu podejmuje prokurator lub sąd. Muszą uwzględnić okoliczności sprawy.
Kluczowe jest zrozumienie, że to nie oznacza legalizacji posiadania narkotyków. Umorzenie jest decyzją uznaniową. Zależy od wielu czynników. Chodzi przede wszystkim o ocenę społecznej szkodliwości czynu.
Jak wyjaśnić to uczniom?
Wyjaśniając Art. 62 uczniom, używajcie prostego języka. Unikajcie żargonu prawnego. Skupcie się na przekazie, że posiadanie narkotyków jest niezgodne z prawem. Ma poważne konsekwencje.
Możecie zacząć od dyskusji o tym, czym są narkotyki. Jakie substancje obejmuje ustawa. Następnie wyjaśnijcie, że posiadanie, a nie tylko używanie, jest już karalne. Podkreślcie, że nawet niewielka ilość narkotyków może prowadzić do problemów prawnych.
Ważne jest, aby uczniowie rozumieli, że umorzenie postępowania to nie to samo co uniewinnienie. To decyzja o rezygnacji z dalszego prowadzenia sprawy. Nie oznacza, że czyn nie był przestępstwem. To po prostu uznanie, że kara nie jest konieczna w danej sytuacji. Mogą istnieć np. względy społeczne, które przemawiają za umorzeniem.
Unikaj straszenia, skup się na faktach
Lepiej unikać straszenia uczniów wysokimi karami. Zamiast tego, skupcie się na faktach. Przedstawcie informacje o konsekwencjach prawnych. Wyjaśnijcie, jak posiadanie narkotyków może wpłynąć na ich przyszłość. Na przykład, na możliwość uzyskania wizy do niektórych krajów. Albo na szanse na znalezienie pracy.
Można również omówić wpływ narkotyków na zdrowie. Na relacje z rodziną i przyjaciółmi. To szersze spojrzenie na problem. Pomoże uczniom zrozumieć, dlaczego warto unikać narkotyków.
Typowe błędne przekonania
Istnieje wiele błędnych przekonań na temat Art. 62. Jednym z nich jest przekonanie, że posiadanie niewielkiej ilości narkotyków jest legalne. Jak już wspomnieliśmy, to nieprawda. Umorzenie postępowania to nie legalizacja. To jedynie decyzja o rezygnacji z kary w konkretnym przypadku.
Innym błędnym przekonaniem jest to, że ustawa dotyczy tylko twardych narkotyków. W rzeczywistości ustawa obejmuje szeroki zakres substancji. Również tzw. miękkie narkotyki, takie jak marihuana, są nielegalne w Polsce. Posiadanie ich jest karalne.
Uczniowie często myślą, że jeśli policja znajdzie przy nich narkotyki, to od razu trafią do więzienia. To również nieprawda. Wiele zależy od okoliczności sprawy. Od ilości narkotyków. Od wcześniejszej karalności. Od postawy oskarżonego.
Jak zaangażować uczniów?
Aby zaangażować uczniów w dyskusję na temat Art. 62, można wykorzystać różne metody. Można zorganizować debatę na temat legalizacji marihuany. Można zaprosić policjanta lub prawnika, aby opowiedział o konsekwencjach prawnych posiadania narkotyków. Można również obejrzeć film edukacyjny. A następnie przedyskutować go.
Można również poprosić uczniów, aby przygotowali prezentacje na temat różnych aspektów problemu narkomanii. Na przykład, na temat wpływu narkotyków na zdrowie. Albo na temat historii narkotyków. Albo na temat roli prawa w walce z narkomanią.
Bardzo ważna jest otwarta i szczera rozmowa. Stwórzcie atmosferę zaufania. Zachęcajcie uczniów do zadawania pytań. Odpowiadajcie na nie rzetelnie i bez oceniania. Pamiętajcie, że celem jest edukacja. Pomoc młodym ludziom w podejmowaniu świadomych decyzji.
Pamiętajcie, że edukacja jest kluczem do zapobiegania narkomanii. Im więcej uczniowie wiedzą o konsekwencjach posiadania narkotyków, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że sięgną po nie.
